To mnie zaczyna denerwować

Napisałam jedną powieść. Słownie: jedną.


Ha! Powiedziałabym o sobie, że jestem gwiazdą jednego przeboju, ale do tego trzeba być gwiazdą i mieć na koncie przebój. Jakieś pytania?

Cały czas powtarzam, że aby moje pisanie zaczęło dla mnie coś znaczyć, muszę przebić debiut drugą książką, a potem trzecią, czwartą i tak dalej.

Próbuję. Staram się. Cholera, żyły sobie wypruwam. I nic. Pierwsza powieść pisana po debiucie wkurzyła mnie w punkcie kulminacyjnym. Wyrzuciłam. Druga stanęła, gdy bohater "wyruszył w teren". Trzecia utknęła, gdy bohaterowie w końcu zebrali się w jednym miejscu. Czwarta... ostatnio wpadłam na pomysł na czwartą, ale się go wystraszyłam. A jeśli po sześćdziesięciu stronach przestanie mi się podobać? Odłożyłam.

To mnie zaczyna denerwować. Naprawdę. Przecież jestem, do cholery, pracowita. Przecież mam pomysły. Piszę i publikuję opowiadania. Przecież Skryba ukazał się drukiem! Wiem, powinnam przemianować ten wpis na żale matki boskiej pod krzyżem. A potem pójść się pociąć czerstwą bułką.

A miał być zaległy wpis o tablicy inspiracji. Oto ona, do cholery!

inspiracje

Wybrałam ciekawe zdjęcia, najlepsze pierwsze zdania z powieści, cytaty ulubionych autorów. I siedzę. I ten rysik w ołówku taki twardy i tak nie chce pisać, a ta kartka taka niegościnna, niczego nie przyjmuje.

A Wy? Piszecie? Kurde?!

Z dobrych wieści: dowiedziałam się wczoraj, że w jednym z oddziałów zaprzyjaźnionej warszawskiej Ursynoteki Skryba nawet chwili nie spędza na półce i nikt nie potrafi wyjaśnić, dlaczego tak się dzieje ;-)

No i co ja mam z tym zrobić?


Wpadnij też na FB fanpage K.A. Kowalewska

Komentarze

  1. Kasia, siadaj i pisz, co Ci ślina na język przyniesie. Efekt może przejść Twoje oczekiwania. Właśnie poczułam, że ja też powinnam tak zrobić. Dzisiaj zawiesiłam się na początku sceny, bo nic mądrego nie przychodziło mi do głowy… tylko dlaczego to ma być "mądre"?, zapytałam siebie i nie potrafiłam znaleźć odpowiedzi. Niech będzie głupie byleby wiarygodne. Powodzenia,Kochana!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Kasia, zastanawiałaś się kiedyś nad telepatią? Twój komentarz ukazał mi się teraz, właśnie gdy piszę posta o naszej wczorajszej rozmowie :-))))

      Tak robię. Piszę. Dziś odbieram sobie w pracy dwie godziny i nie ma innej opcji :-)

      Usuń
  2. Kasia, nad telepatią lepiej się nie zastanawiać, bo ona istnieje na poziomie podświadomości;)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Zważywszy, że korzystamy tylko z marnej części mózgu, wszystko jest możliwe :-)

      Usuń
  3. Zgadza się, wszystko jest możliwe! I tu dotknęłaś sedna problemu;) Pisz! :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Hahaha, w naszym przypadku wszystko prowadzi do tego samego :-)

      Usuń

Prześlij komentarz

Zanim skomentujesz, zapoznaj się z zasadami bloga :-)

Popularne posty